Aloja i klify Salisy

Litwa, Łotwa i Estonia, są często wymieniane, jednym tchem, jako cel podróży wakacyjnych. Często też ograniczamy się do odwiedzenia jedynie stolic. To wielki błąd! Każdy z tych krajów oferuje wiele, ciekawych miejsc do odwiedzenia. Nie możemy ich pominąć na naszej trasie zwiedzania, nawet jeśli wydają się nic nie znaczącą kropką na mapie. Dziś zapraszam Was do położonej na północy Łotwy Liwonii, a ściślej do Aloi, niewielkiego miasteczka gminnego i nad płynącą w okolicy rzekę Salisę (Salaca).  

Jaskinia Aniołów (Eņģeļu ala) nad brzegiem rzeki Salisy, 

za: https://pl.wikipedia.org

Wsiadając w Parnawie do rejsowego autobusu w kierunku Rygi nie przypuszczałem, że z powodu remontu głównej drogi nasz pojazd zostanie skierowany objazdem. Zaraz po przekroczeniu granicy łotewsko - estońskiej skręciliśmy w lewo na drogę oznaczoną symbolem P-15. Mijaliśmy lasy, zagubione wśród nich polany i pojedyncze zabudowania. Na mapie zauważyłem, że droga, nie zawsze dobrej jakości, wiedzie cały czas równolegle do rzeki - Salisy. Korzystając z dobrodziejstw internetu pokładowego miałem okazję wyszukać informacji o miejscu, w którym zawitałem jedynie przejazdem i nieco przez przypadek. Od razu pożałowałem, że nie mogę wysiąść. Zobaczcie jak tu jest ładnie!  

fot. za: https://lv.wikipedia.org/wiki/Attēls:Salaca.JPG

Na całym blisko stukilometrowym odcinku rzeki pomiędzy miejscowościami Mazsalaca i Salacgrīva odnajdujemy wiele niezwykłych form geologicznych. Meandrujące wody Salisy podmywają słabospoiste piaskowce, tworząc niepowtarzalne klify i jeszcze bardziej niezwykłe jaskinie. Rząd łotewski, doceniając wyjątkowość miejsca utworzył tutaj Północnoliwoński Rezerwat Biosfery. To drugie takie miejsce na Łotwie, obok klifów nad rzeką Guają.

autor: TheKomats, fot za: Panoramio.com, 2015

Jak wspomniałem wyjątkowe, przyrodnicze atrakcje Liwonii odkryłem jedynie z okien autobusu i na ekranie komputera. W drodze zwróciłem uwagę na mijaną miejscowość - Aloję. Jest to liczące nieco ponad dwa tysiące mieszkańców miasteczko, które prawa miejskie otrzymało dopiero w 1992 roku. Od wieków jest to jednak centrum gminne dla okolicznych ziem. Jedną z pierwszych wzmianek o miejscowości jest zgoda biskupa ryskiego na utworzenie parafii w 1449 roku. Do dzisiaj zresztą w centrum miejscowości wznosi się luterański kościół z 1776 roku, otoczony starymi drzewami i charakterystycznym murkiem z kamieni polnych. 

Urząd Gminy przy Iuras Iela, 
autor: Dāvis Kļaviņš, za Panoramio.com, 2014.

Mało jest tutaj drewnianych domów, tak charakterystycznych dla innych regionów Łotwy, czy sąsiedniej Estonii. Wiele obiektów wzniesiono z cegły, często nietynkowej, co nadaje miejscowości wyjątkowego klimatu. Przykładowo z cegły wzniesiono, prezentowany na zdjęciu Urząd Gminy, czy znajdującą się w pobliżu cerkiew prawosławną. Miasteczko sprawia naprawę miłe wrażenie, czego dopełniają cisza, spokój i cień rzucany w letni skwar przez wiekowe drzewa zasadzone wzdłuż głównych ulic. 

Cerkiew prawosławna z 1895 roku została ostatnio odbudowana.
Autor: TheKomats, fot za: Panoramio.com, 2015

  

JAK DOJECHAĆ?

Niestety, nie jest to łatwe dla turysty niezmotoryzowanego. Nawet rowerzyści powinni zarezerwować więcej czasu niż jeden dzień na dotarcie z Rygi nad Salisę, oglądnięcie klifów i powrót na nocleg. Jeśli nie dysponujemy własnym samochodem, czy rowerem można spróbować dotrzeć tam autobusem - rozkład jazdy wszystkich łotewskich autobusów (niezmienny od lat!) znajdziemy na tej stronie. Może warto rozważyć pobyt nad Zatoką Ryską w okolicach nadmorskiego miasteczka Salis (Salacgrīva) jest tutaj wiele ciekawych miejsc noclegowych.  Kiedy będziemy już na miejscu warto skorzystać z oferty biura podróży organizującego spływy kajakowe lub canoe. Po szczegóły klikajmy tutaj! 

KLIKNIJ, ABY ZOBACZYĆ INNE WPISY!