Talsi
Niedawno odbyliśmy podróż z Rygi do Windawy. Na tej trasie nie kursują pociągi osobowe, choć istnieje, całkiem dobrze utrzymana linia kolejowa. Jedynym dostępnym dla nas środkiem transportu pozostał więc autobus. Nie było to rozwiązanie wymarzone, tym bardziej, że podróż zajmuje nawet 4 godziny. Z maluszkiem na pokładzie to dużo. Zaczęło się poszukiwanie miejsca na postój. Z pomocą przyszła Wikipedia, a ściślej jedno zdjęcie, które znalazło się w polskiej wersji wpisu o Talsi. Na fotografii zobaczymy jezioro, z zabudowaniami piętrzącymi się na stoku i górującą wieżą kościoła. Jesteście ciekawi, czego jeszcze dowiedzieliśmy się o tym miejscu? Koniecznie kliknijcie dalej!
Talsi to niewielkie miasteczko powiatowe (9 tysięcy mieszkańców), położone w środkowej części Kurlandii, historycznej krainy Łotwy. W okolicach odnajdziemy dużo śladów działalności lądolodu skandynawskiego. Są liczne rynny polodowcowe, jeziora i wzniesienia. Właśnie jedno z takich jezior, szczelnie otoczone wzniesieniami ze wszystkich stron, wybrali Kurowie na założenie osady. W średniowieczu w te strony zawitali rycerze z Zakonu Kawalerów Mieczowych. Również oni docenili walory miejsca i postanowili zbudować tutaj swoją warownię. Dzisiejsze miasteczko trochę się rozrosło i znajduje się nad dwoma, sąsiadującymi ze sobą jeziorami - Talszeńskim i Vilkmuižas oraz jest położone na 9 wzgórzach.
Najbardziej znany widok na Jezioro Talszeńskie możemy obserwować z ulicy Fabrycznej (Fabrikas iela), nieopodal Domu Lodowego (Talsi tautas nams). Urządzono tutaj piękny skwer i zbudowano pomost nad jeziorem.
Naszą uwagę przykują zapewne zabudowania miasteczka, piętrzące się na stoku i zwieńczone wieżą kościoła luterańskiego. To Wzgórze Kościelne (Baznīckalns). Świątynia została wzniesiona w 1567 roku i jest uważana za najstarszy, murowany budynek miasta. W kolejnych wiekach dodawano do obiektu kolejne elementy, jak wieża, czy epitafia nagrobne.
Kontynuując obserwacje Jezioro Talszeńskie z punktu widokowego przy Domu Ludowym zauważymy zapewne wzniesienie, pokryte zieloną trawą, schodzące do samej wody. To Kopiec Zamkowy (Talsu pilskalns). Teren ten był zamieszkały już od X wieku. Znajdował się na nim jeden z najlepiej ufortyfikowanych i największych kopców plemienia Kurów. Ze względu na swoją rolę i wielkość był wielokrotnie badany przez archeologów, dzięki czemu odkryto wiele tajemnic tego bałtyckiego plamienia.
Na przeciwległym brzegu do naszego punktu obserwacyjnego zobaczymy wieżę ciśnień, stojącą wśród drzew. To kolejne wzniesienie - Słoneczne Wzgórze (Sauleskalns) o wysokości 94 m n.p.m. Uważa się, że to wzniesienie stanowiło dla Kurów element służący do rachuby czasu i wykorzystywane było do monitorowania wschodów i zachodów słońca. Dziś znajduje się tutaj amfiteatr zbudowany w 1960 roku, a miejsce służy mieszkańcom jako teren do organizowania wydarzeń kulturalnych.
Wzdłuż ulicy Fabrycznej ciągnie się stok ostatniego ze wzniesień - Wzgórza Królewskiego (Ķēniņkalna). Nazwa jest trochę myląca, bo nie znajdował się tutaj żaden zamek związany z władcami tych ziem. Do dziś pozostaje zagadką etymologia nazwy tego miejsca. U podnóża Wzgórza Królewskiego znajduje się pomnik „Koklētājs”, który powstał na pamiątkę łotewskich bojowników o wolność.
My nie mieliśmy zbyt dużo czasu, ale jeśli macie go więcej warto udać się na spacer wzdłuż brzegów jeziora i odnaleźć przejście pomiędzy Kopcem Zamkowym a Słonecznym Wzgórzem. Znajduje się tam park z około 270 różnymi gatunkami drzew, Muzeum Powiatowe oraz kolejne wzgórze - Góra Tiguļu. Jest to najwyższe wzniesienie miasta o wysokości 105 m n.p.m. Co ciekawe na szczycie znajdowało się miejsce kultu plemienia Kurów, o czym świadczy duże skupisko dębów uformowanych w okrąg.
Jeśli uważnie czytacie ten artykuł to wiecie, ze Talsi położone jest na 9 wzgórzach. Jak dotąd opisałem sześć z nich. Gdzie znajdują się kolejne? W większości towarzyszą one drugiemu jezioru - Vilkmuižas. Ze względu na brak czasu nam nie udało się dotrzeć w to miejsce, ale opiszemy pokrótce pozostałe wzniesienia.
Na szczycie 87 metrowego Wzgórza Młyńskiego (Dzirnavkalns) znajdował się na przełomie XIX i XX wieku wielki drewniany wiatrak holenderski. Można go odnaleźć na starych fotografiach Talsi. Wyglądał uroczo. Niestety w 1922 roku obiekt spłonął, pozostała tylko nazwa miejsca. Warto dodać, że to właśnie na tym wzgórzu znajdował się kiedyś zamek Kawalerów Mieczowych, a jeszcze wcześniej było to miejsce pamięci o przodkach plemienia Kurów.
Do legendy o wilkołakach nawiązuje nazwa wzgórza Wzgórze Vilkmuiža o wysokości 77 metrów. Prowadzono tutaj badania archeologiczne, które ujawniły istnienie wielu pochówków plemienia Kurów z okresu XI-XIV wieku.
Stosunkowo blisko dworca autobusowego znajduje się Wzgórze Rosyjskie (Krievragkalns) o wysokości 79 metrów. Ma ciekawą historię. Pod koniec XIX wieku wybudowano tu cerkiew i budynek szkoły. Budynek przetrwał niecałe 100 lat, gdyż w 1972 roku świątynia została wysadzona w powietrze.
Bardziej w sercu miasta znajduje się jeszcze ostatnie wzgórze Góra Leču (Leču kalns). Na pewno na nie trafimy idąc ulicą Wolności (Brīvības iela) w pewnym momencie miniemy teren zielony to dawny majątek rodziny Leče. Na szczycie wzgórza znajduje się pomnik poświęcony sześciu bohaterom rewolucji z lat 1905–1907, którzy z zostali rozstrzelani w Talsi.
Na szczycie 87 metrowego Wzgórza Młyńskiego (Dzirnavkalns) znajdował się na przełomie XIX i XX wieku wielki drewniany wiatrak holenderski. Można go odnaleźć na starych fotografiach Talsi. Wyglądał uroczo. Niestety w 1922 roku obiekt spłonął, pozostała tylko nazwa miejsca. Warto dodać, że to właśnie na tym wzgórzu znajdował się kiedyś zamek Kawalerów Mieczowych, a jeszcze wcześniej było to miejsce pamięci o przodkach plemienia Kurów.
Do legendy o wilkołakach nawiązuje nazwa wzgórza Wzgórze Vilkmuiža o wysokości 77 metrów. Prowadzono tutaj badania archeologiczne, które ujawniły istnienie wielu pochówków plemienia Kurów z okresu XI-XIV wieku.
Stosunkowo blisko dworca autobusowego znajduje się Wzgórze Rosyjskie (Krievragkalns) o wysokości 79 metrów. Ma ciekawą historię. Pod koniec XIX wieku wybudowano tu cerkiew i budynek szkoły. Budynek przetrwał niecałe 100 lat, gdyż w 1972 roku świątynia została wysadzona w powietrze.
Bardziej w sercu miasta znajduje się jeszcze ostatnie wzgórze Góra Leču (Leču kalns). Na pewno na nie trafimy idąc ulicą Wolności (Brīvības iela) w pewnym momencie miniemy teren zielony to dawny majątek rodziny Leče. Na szczycie wzgórza znajduje się pomnik poświęcony sześciu bohaterom rewolucji z lat 1905–1907, którzy z zostali rozstrzelani w Talsi.
Zapraszamy do zatrzymania się w Talsi!
(aktualizacja 8 sierpnia 2019)
Komentarze
Prześlij komentarz