Madryt cz. II - Śladami historii, Habsburgów i Burbonów


Madryt to kolejna europejska stolica tętniąca życiem i otwarta dla turystów. Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie - miłośnicy zakupów, fotografowie, turyści kochający zabytki starożytne, wielbiciele sztuki, amatorzy wielkomiejskiej zabudowy, rodziny z dziećmi... Atrakcji nie brakuje, dlatego zapraszamy Was wszystkich na kolejny spacer po stolicy Hiszpanii (część I - z gwarnych ulic w krainę sztuki do przeczytania tutaj).


Na początek ślad starożytności

Spacer rozpoczniemy tradycyjnie na Placu Hiszpańskim. Tym razem warto zwrócić uwagę na inny obiekt - Fontannę Źródeł Wody. Powstała dopiero w latach 60-tych, ale jej wygląd jest nawiązaniem do historii. Według historyków miasto Madryt zawdzięcza swoją nazwę właśnie wodzie. Uważa się, że ma swoje źródło w kombinacji słów mayra (co po arabsku oznacza podziemne szlaki wodne – drogi wód podziemnych) oraz słowa it (z łacińskiego etum – obfitość). 

W Madrycie nie zachowały się zabytki z czasów jego powstawania. Początki miasta sięgają IX wieku. Jest jednak jedno miejsce, które znacząco odbiega wyglądem od gwarnych, imprezowych, wielkomiejskich ulic oraz majestatycznych, eleganckich pałaców. 

Mowa o egipskiej Świątyni Debod. W 1960 roku rozpoczęto budowę tamy asuańskiej na Nilu w Egipcie. Zagroziło to zalaniem wielu cennych, starożytnych zabytków. Wywołało to falę protestów. UNESCO zwróciło się o pomoc w ratowaniu sytuacji do innych krajów. Hiszpania czynnie włączyła się w działania i rząd egipski postanowił to wynagrodzić. Podarował Hiszpanii Świątynię Debod, która została przeniesiona do Madrytu w 1968 roku. Jest to jeden z nielicznych takich zabytków, które można podziwiać poza granicami Egiptu! Usytuowana jest na wzgórzu Principe Pio, z którego rozciąga się ładny widok na najważniejsze zabytki miasta.




Madryt Habsburgów

Wybór Madrytu w XVI wieku na główną siedzibę dworu królewskiego, przyczynił się do napływu do stolicy reprezentacji wszystkich warstw społecznych, zakładających w mieście swoje domy i pałace. Również wszystkie zakony religijne umieszczały tutaj swoje kościoły, klasztory, szkoły czy szpitale. 

Jednym z ciekawszych obiektów tamtego okresu jest Klasztor klarysek Las Descalzas Reales. Powstał z przekształcenia pałacu w klasztor przez siostrę Filipa II, Janinę Austriacką, która została zakonnicą. Do klasztornych krużganków prowadzą schody, którym uroku dodają freski różnych artystów. Wewnątrz klasztoru znajdziemy wiele renesansowych i barokowych dzieł  - obrazów, rzeźb, gobelinów, wyrobów ze srebra, haftowanych sukni, relikwiarzy... To taka tajemnicza, wciąż żywa galeria sztuki. Dziś w klasztorze mieszka 28 sióstr, a podczas zwiedzania można usłyszeć ich śpiew.  Dla zwiedzających obiekt jest otwarty od wtorku do soboty w godzinach od 10-14 i 16-18:30, w niedziele od 10-15. Wstęp kosztuje 6 euro. W środy i czwartki po południu obowiązuje wstęp wolny dla obywateli Unii Europejskiej. Więcej informacji można znaleźć na tej stronie.



Centralnym punktem Madrytu Habsburgów był Rynek (Plaza Mayor). Jest zbudowany na planie prostokąta i w całości otoczony budynkami. Swoją dzisiejszą postać osiągnął w 1790 roku, po kilku pożarach. Plaza de Mayor był świadkiem wielu ważnych wydarzeń. Odbywały się tu koronacje królów, celebrowano uroczystości, ogłaszano ważne informacje. Wystawiano tu sztuki teatralne, odbywały się tu corridy, a nawet egzekucje skazańców. Najbardziej niezwykły jest dom Casa de la Panaderia z 1672 roku - siedziba cechu rzemieślników. Jego fasadę pokrywają malunki Carlosa Franco. Na przeciwko znajduje się siedziba cechu rzeźników w Casa de la Carniceria. Dziś jest tam informacja turystyczna, do której warto zajrzeć. 




Na innym ważnym historycznym placu znajdującym się nieopodal - Plaza de la Villa stoi Ratusz Miejski (Casa de la Villa) zbudowany w XVII wieku. Należy zwrócić uwagę na osobliwość budynku, który posiada dwa główne wejścia. Wynikało to z podwójnego charakteru jaki miał budynek na samym początku. Jedna część służyła jako siedziba Rady Miejskiej, a druga była miejskim więzieniem.
Na przeciwko znajduje się Casa de Cisneros - rekonstrukcja pałacu z XVI wieku, a we wschodniej części placu najstarsze świeckie budowle miasta - Casa y Torre de Los Lujanes oraz pałac szlachty z XV wieku. W najbliższym otoczeniu placu znajduje się barokowa bazylika mniejsza Świętego Michała (San Miguel). 

Po przeciwnej stronie Rynku znajduje się jeszcze jeden ważny barokowy obiekt zachwycający swoją architekturą - Pałac Santa Cruz, w którym pierwotnie mieściło się więzienie oraz sąd. Obecnie swoją siedzibę ma tam Ministerstwo Spraw Zagranicznych. 



Wracając z opisanego poniżej Pałacu Królewskiego napotkamy Klasztor la Encarnacion. Budynek był połączony z Alcazarem (dawnym Pałacem Królewskim) korytarzem, którym przechodziła rodzina królewska aby uczestniczyć w nabożeństwach.
W swoich zbiorach posiada olbrzymią ilość relikwii. Między innymi krew świętego Panatleona. Ponadto znajduje się tam wiele dzieł sztuki z okresu XVI - XVIII wieku. Zwiedzanie jest możliwe od wtorku do soboty w godzinach od 10 do 14 i 16 do 18:30, w niedzielę od 10 do 15. Za wstęp zapłacimy 6 euro. W środy i czwartki po południu obowiązuje wstęp wolny dla obywateli Unii Europejskiej. Więcej informacji można znaleźć na tej stronie


Madryt Burbonów

Po śmieci Karola II Habsburga, który nie zostawił po sobie potomka, na początku XVIII wieku na tronie zasiada Filip V pierwszy przedstawiciel rodu Burbonów. Zastaje kraj w bankructwie, co oznacza dla niego i całej dynastii Burbonów, która z małymi przerwami panuje do dnia dzisiejszego, rozpoczęcie procesu modernizacji kraju. Jego syn Karol III zostaje okrzyknięty przez mieszkańców Madrytu najlepszym burmistrzem miasta. 



Najważniejszą budowlą na trasie naszego spaceru jest Pałac Królewski (Palacio Real) Wzniesiony na miejscu dawnej mauretańskiej twierdzy z IX wieku w 1561 roku stał się królewską rezydencją. Był kilkukrotnie przebudowywany (w 1734 roku zniszczył go pożar) w związku z czym pełen jest wymyślnych ozdób z XVIII i XIX wieku. Dziś jest miejscem, w którym odbywają się uroczystości państwowe. Wnętrze jest bardzo bogate. Podczas zwiedzania przejdziemy przez salę halabardników z malowidłami na suficie, Salę Kolumnową, salę tronową, komnaty królewskie, salę balową oraz pokoje przeznaczone do celów specjalnych. Pałac można zwiedzać w sezonie zimowym codziennie w godzinach od 10 do 18, a w sezonie letnim od 10 do 20. Za wstęp zapłacimy 10 euro. Od poniedziałku do czwartku od godziny 16 obowiązuje wstęp wolny dla obywateli Unii Europejskiej. Więcej informacji można znaleźć na tej stronie.


Obok Pałacu Królewskiego wzniesiono wielki budynek Katedry Matki Bożej Almudena. Jest to obiekt współczesny, długo znany jako "projekt bez końca". Budowę rozpoczęto w roku 1883 z inicjatywy króla Alfonsa XII. Prace wykończeniowe trwały jeszcze do 2004 roku, kiedy to odbył się ślub księcia Filipa - dzisiejszego króla. Katedra jest pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Almudena, której oryginalny posąg, według uczonych badających żywoty świętych został przyniesiony do Madrytu z Ziemi Świętej przez samego Świętego Jakuba lub przez któregoś z jego uczniów w 38 roku po narodzeniu Chrystusa. Niestety figurka zaginęła, a dzisiejszy posąg, znajdujący się w Katedrze, został wyrzeźbiony w XVI wieku i jest wykonany z drewna sosnowego. Niektóre źródła dowodzą, że w środku rzeźby znajdują się oryginalne części pierwotnej wersji. Jednak nigdy nie zostało to oficjalnie potwierdzone. 

Wracając myślami do historycznych budowli nie możemy pominąć w zwiedzaniu jeszcze Kolegiaty Świętego Izydora (Colegiata de San Isidoro). Zanim konsekrowano obecną Katedrę to właśnie ten Kościół pełnił jej funkcję.  Został zbudowany w XVII wieku na planie krzyża łacińskiego. Wewnątrz znajdują się szczątki Świętego Izydora - patrona Madrytu oraz jego małżonki. 

Koniec spaceru, ale nie koniec zwiedzania
Powyższa trasa pomoże nam zwiedzić najważniejsze i najciekawsze zakątki Madrytu. W mieście nie brakuje innych Kościołów, klasztorów, budynków, które zachwycają swoją architekturą i historią. Czekają na samodzielne odkrycie przez Was. Na mapie prezentujemy trasę spaceru z zaznaczonymi obiektami: 


Trasa w powyższym wariancie ma około 6 kilometrów, co nie wydaje się być trudne do przejścia. Jednak zwiedzania jest po drodze tak dużo (zwłaszcza, że napotkamy jeszcze inne interesujące obiekty), że myślę, że spokojnie można ją rozplanować na 2 dni.


Komentarze

Popularne posty